مالتی پلکس تقسیم طول موج (WDM)
در ارتباطات فیبر نوری، مالتی پلکس تقسیم طول موج یا به اختصار WDM به فناوری ای اطلاق می شود که توسط آن چندین حامل نوری با طول موج های متفاوت بر روی یک فیبر نوری منتقل می شوند. بدین شکل افزایش حجم انتقال داده و همچنین امکان ارتباط دو طرفه بر روی یک فیبر فراهم می آید.
سیستم های WDM
سیستم WDM متشکل از مالتی پلکسر در سمت فرستنده است که سیگنال های نوری را به یک سیگنال واحد تبدیل می کند. در سمت گیرنده نیز یک دی مالتی پلکسر وجود دارد تا سیگنال های ترکیب شده را از هم جدا کند. در صورتی که برای ارتباط از فیبر صحیحی استفاده شود، این دو عمل به طور همزمان در هر دو سو قابل پیاده سازی اند. مفاهیم پایه ی این فناوری در سال 1978 مطرح شد و در سال 1980 اولین سیستم های WDM در مقیاس آزمایشگاهی ساخته شدند. نمونه های اولیه تنها توانایی ترکیب دو سیگنال را داشتند ولی نمونه های امروزی قادر به ترکیب 160 سیگنال هستند. همین ویژگی سبب شده این فناوری طرفداران فراوانی در بین شرکت های مخابراتی داشته باشد زیرا بدون نیاز به افزایش تعداد فیبر ها در زیرساخت شبکه ی ارتباطی می توان ظرفیت انتقال داده ی شبکه را افزایش داد.
اکثر سیستم های WDM بر روی فیبر های نوری تک حالته (سینگل مد) قادر به کار کردن هستند ولی گونه های مشخصی از آن ها هم وجود دارد که قادر به کار کردن بر روی فیبر های نوری چند حالته (مالتی مد) اند.
انواع سیستم های WDM
دو نوع الگوی طول موج برای مالتی پلکس تقسیم طول موج وجود دارد:
مالتی پلکس تقسیم طول موج کم تراکم (Coarse WDM)
مالتی پلکس تقسیم طول موج پر تراکم (Dense WDM)
CWDM و DWDM جهت انتقال داده از باند C (طول موج 1530 تا 1565 نانومتر) جهت ارتباط استفاده می کنند. با این تفاوت که CWDM
می تواند تا 8 کانال را برای انتقال داده فراهم کند. در حالی که تعداد کانال ها در DWDM غالبا به صورت 40 و یا 80 کاناله پیاده سازی می شود.
CWDM روشی برای ترکیب چندین سیگنال با طول موج های مختلف روی پرتو لیزر است که به منظور مبادله اطلاعات در کابل های فیبر نوری استفاده می شود. در این تکنولوژی، تعداد کانال ها نسبت به DWDM کمتر است اما در مقایسه با WDM استاندارد بیشتر است. سیستم های CWDM در مقایسه با DWDM که فاصله ی کانالی 0.4 نانومتر دارد، کانال هایی با فاصله ی 20 نانومتر دارند. این ویژگی سیستم های CWDM امکان استفاده از لیزرهای ارزان و بدون نیاز به فن خنک کننده را می دهد. در یک سیستم CWDM نوعی، انتشار لیزر در هست کانال و با هشت طول موج تعریف شده رخ می دهد: 1610 nm، 1590 nm، 1570 nm، 1550 nm، 1530 nm، 1510 nm، 1490 nm، و 1470 nm. اما این طول موج ها تا 18 کانال مختلف امکان پذیر می باشند. در سیستم CWDM، انرژی لیزر در رنج وسیع تری از طول موج ها پخش می شود و تلورانس لیزر آن تا 3 نانومتر است. بدلیل استفاده از لیزرهایی با دقت پایین تر، سیستم CWDM ارزان تر است و توان کمتری را نسبت به سیستم DWDM دارد. هر چند که، حداکثر فاصله ی ممکن بین گره ها کمتر می باشد.
DWDM تکنولوژی است که داده ی ارسالی از منابع مختلف را روی یک فیبر نوری قرار می دهد، به طوری که تمامی سیگنال ها روی طول موج مربوط به خود ولی در یک زمان عمل می کنند. DWDM تکنولوژی است که داده ی ارسالی از منابع مختلف را روی یک فیبر نوری قرار می دهد، به طوری که تمامی سیگنال ها روی طول موج مربوط به خود ولی در یک زمان عمل می کنند. با استفاده از تکنولوژی DWDM، 80 طول موج یا کانال مختلف روی یک فیبر مالتی پلکس می شوند. هر کانال یک سیگنال TDM را حمل می کند. در سیستمی با ظرفیت حمل 2.5 Gbps (بیلیون بیت بر ثانیه)، 200 بیلیون بیت می توانند روی یک فیبر نوری حمل شوند.
شرکت بومرنگ رایانه مجری انواع سیستم های مبتنی بر FTTH جهت ارائه خدمات تلفن، اینترنت و تلویزیون بر روی این بستر می باشد.